လူ႔အလို နတ္မလိုက္နိုင္ …???

" လူ႔အလို နတ္မလိုက္နိုင္ …??? "

~~~~~~
ေမာင္သုခ
~~~~~~~

[၁]

လူ႔အလို နတ္မလိုက္နိုင္ဘူး ဆိုတဲ႔စကား
ျကားဖူးမွာေပါ့ ။ ဟုတ္တယ္ေလဗ်ာ
ဘယ္လိုက္နိုင္ပါ လိမ့္မလဲ။ လူဆိုတာ
ပစိပစပ္ အေတာ္မ်ားတဲ႔ သတၱဝါ မဟုတ္လားဗ်။
လူဆိုတာမ်ိဳးက ကိုယ့္အေျကာင္းသာ ကိုယ္
ေသေသခ်ာခ်ာေလး စိစစ္ျကည့္ရင္ ငါတယ္ေလာဘ
ျကီးတာပါလား ဆိုတာ သိနိုင္ေလာက္ပါတယ္။

လူျဖစ္လာရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္လည္း အေတာ္ေလး
ခ်စ္သလို သူမ်ားကို ခ်စ္တဲ႔အခါမွာလည္း
အေတာ့္ကို အတၱျကီးတာ မဟုတ္လား။
ဒါ့ထက္ဆိုးတာကေတာ့ လူဟာ
ေသတဲ႔အထိတိုင္ ဘယ္ေတာ့မွ
အလိုဆႏၵမျပည့္ဝနိုင္တဲ႔
အာဂ ထူးေပ့ဆန္းေပ့ သမိုင္းဝင္
သတၱဝါဆန္းတေကာင္ဆိုလည္း
မွန္ေနမွာပါ။ကိုယ့္လိုဘက္ ကိုယ္ျကည့္တဲ႔
အထဲမွာ လူဟာ ထိပ္တန္းပဲ။

[၂]

အေနာ္ရထာလမ္းကေန (၃၄)လမ္း
အလယ္ကုိ ဝင္လိုက္ရင္ ဘယ္ဘက္ထိပ္မွာ
မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္ေလး တဆိုင္ရွိတယ္။ မဆိုးပါဘူး
သူ႔အရသာက စာလို႔သင့္တင့္တဲ႔ အရသာပါပဲ။
အရမ္းအေကာင္းျကီး မဟုတ္ေပမယ့္
အစားအေသာက္ အရသာ ေခ်းထူတတ္တဲ႔
က်ြန္ေတာ့္လ်ွာက မဆိုးဘူးလို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ရင္
ဒါအေတာ္ေလး အရသာ ရွိလို႔ပဲ။

မုန္႔ဟင္းခါး ဘူးသီးေျကာ္နဲ႔ တပြဲကို သူက ငါးရာပဲ
ေပးရတယ္။ ဒီဆိုင္ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္က
ခင္မ်ား မုန္႔ဟင္းခါး စားတာနဲ႔ ေရေႏြးျကမ္းေလး
တခြက္ လာခ်ေပးတတ္တယ္။တျခားဆိုင္ေတြလို
ေရေႏြးျကမ္းကို အိုးနဲ႔ခြက္နဲ႔ စားပြဲေပၚတည္မထားဘူးဗ်။
က်ြန္ေတာ့္ ဓါတ္ခြဲခန္းတျဖစ္လည္း အလြန္ျကီးက်ယ္တဲ႔
လ်ွာဖ်ားကေန အေျဖထြက္တာကေတာ့ သူ႔ေရေႏြးျကမ္း
အရသာလည္း မဆိုးဘူးဗ်။လက္ဖက္ေျခာက္
ေကာင္းလို႔ေနမယ္။

[၃]

ဒီမွာ က်ဳြန္ေတာ္အလိုမက်တာစျပီ။
အျမဲေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေလ။ တခါတေလ
မုန္႔ဟင္းခါး စားေနရင္း စားတာတဝက္ေက်ာ္လာတဲ႔အထိ
ေရေႏြးျကမ္းလာမခ်တာဘဲ။ က်ြန္ေတာ္က စကား
မ်ားမ်ား မေျပာခ်င္ဘူး။ အလိုက္တသိ စနစ္တက်
လုပ္ေပးတာကို သေဘာက်တယ္။ ဒီလို
ေရေႏြးျကမ္းမလာတဲ႔အခါ မုန္းဟင္းခါးစားရင္
ငရုပ္သီးမွဳန္႔နဲနဲ ထည့္စားတတ္တဲ႔ က်ြန္ေတာ္ကျပႆ      နာ။
အဲေတာ့ ဆိုင္က ေကာင္ေလးေတြကို
ေအာ္ရျပီေပါ့ဗ်ာ။ " သားေရ ေရေႏြးျကမ္း "
ဒီလို ေခၚေပါ့။ တခါတေလ ေကာင္ေလးေတြလည္း
အလုပ္မ်ားေတာ့ မျကားျကတတ္ဘူး။ ဒီေတာ့လည္း
ေနာက္တခါ ေအာ္ရတာေပါ့။ဒီမွာ သူတို႔
အလုပ္ရွဳပ္ေနလို႔ ထပ္ျကာလာရင္
ေနာက္ထပ္ တခါေအာ္ေပါ႔ဗ်ာ။
အဲ ဒီေလာက္ဆိုရင္ေတာ့
ေရေႏြးျကမ္း အဆင္ေျပပါျပီ။

က်ြန္ေတာ္က ဒီဟာကို သေဘာမေတြ႕ဘူးဗ်။
မုန္႔ဟင္းခါး စားေကာင္းေပမယ့္ ေရေႏြးျကမ္း
ေအာ္ ေအာ္ေတာင္းရတာ သေဘာမက်တာ။
ျဖစ္နိုင္ရင္ စကားတလံုးမွ မေျပာဘဲ
အလုပ္ျပီးခ်င္တာ မဟုတ္လား။
ကဲျကည့္ဗ်ာ  လူ႔အလို နတ္မလိုက္နိုင္
ဆိုရမလိုလားပဲ။

[၄]

တခ်ိဳ႕ရက္ေတြ က်ြန္ေတာ္ (၃၄) လမ္းက
မုန္႔ဟင္းခါး မစားဘူး။ အေနာ္ရထာလမ္းေန
(၃၄) လမ္းေကြ႕ျပီး အေပၚလမ္းဘက္ ဆက္တက္
လိုက္ရင္ လမ္းထိပ္ေလာက္မွာ လွည္းကေလးနဲ႔
ဘိန္းမုန္႔သည္ရွိတယ္ဗ်။သူ႔ဘိန္းမုန္႔က ျကက္ဥနဲ႔ဆို
တခ်ပ္ (၅၀၀) ေထာပတ္ဘိန္းမုန္႔ဆို နွစ္ခ်ပ္ (၅၀၀)။
က်ြန္ေတာ္ေတာ့ တခ်ပ္တည္းကို (၅၀၀) ေပးရတဲ႔
ျကက္ဥဘိန္းမုန္႔ကုိ မစားပါဘူးဗ်ာ။ နွေျမာစရာျကီး။
နွစ္ခ်ပ္ ငါးရာနဲ႔ ေထာပတ္ဘိန္းမုန္႔ပဲ စားတယ္။
သူ႔အရသာကလည္း မဆိုးပါဘူး။
စားေကာင္းတဲ႔အထဲ ပါပါတယ္။

ဒီမွာလည္း က်ြန္ေတာ္ အလို မက်ျပန္ဘူးဗ်။
ဘိန္းမုန္႔ဆိုတာက နွမ္းေလးေတြ
အေပၚမွာ ကပ္ေနျပီး အုန္းသီးေလး ျဖဴးေပးတာကို
က်ြန္ေတာ္က ပိုျကိုက္တာ။သူ႔ ဘိန္းမုန္႔က
ေျမပဲ ေထာပတ္ေလးေတြေတာ့ ပါပါရဲ႕။
နွမ္းနဲ႔ အုန္းသီး မပါဘူးဗ်ာ။ ဒါက ျပႆ      နာ။
က်ြန္ေတာ္ေမးေတာ့ သူလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေတာ့
ေျဖရွင္းေလရဲ႕။ က်ြန္ေတာ္က သူေျဖရွင္းတာ
နားေထာင္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဘိန္းမုန္႔ထဲ
နွမ္းနဲ႔ အုန္းသီးထည့္ေစခ်င္တာ ။ ဒါပဲဗ်။
ကဲျကည့္ဗ်ာ  လူ႔အလို နတ္မလိုက္နိုင္
သလားပဲ။

[၅]

တခါတေလ က်ျပန္ေတာ့လည္း
က်ြန္ေတာ္ မုန္႔ဟင္းခါးေရာ ဘိန္းမုန္႔ေရာ မစားပါဘူး။
ပန္းဆိုးတန္း စာအုပ္အေဟာင္းတန္းဘက္သြား
စာအုပ္အေဟာင္းေလး ဘာေလး ဝယ္တာေပါ့။
ပန္းဆိုးတန္း စာအုပ္အေဟာင္းတန္းေလးေတြကေန
အဖိုးတန္စာအုပ္ေလးေတြ ရတတ္သလို
က်ြန္ေတာ္ျကိုက္တဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာျကီးေတြရဲ႕
မ်က္နွာဖံုးပန္းခ်ီပါ စာအုပ္ေလးေတြလည္း
ရတတ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ တခါတေလမွာ ဂြက်တာ
ရွိျပန္ပါေရာဗ်ာ။ မွတ္မွတ္ရရ ေယာမင္းျကီး
ဦးဖိုးလိွဳင္ေရးတဲ႔ " ဥတုေဘာဇန သဂၤဟ " က်မ္း
စာအုပ္ဝယ္တုန္းက တခါ။ေနာက္တခါက
ဆရာျကီး ဦးေရႊေအာင္ရဲ႕ " အတၱဝါဒမွ အနတၱဝါဒ" သို႔
စာအုပ္ ဝယ္တုန္းကတခါ။ ေနာက္အသစ္ပံုနိွပ္တဲ႔
စာအုပ္ခ်င္းအတူတူ အျပင္လမ္းေဘး စာအုပ္ဆိုင္က
စာေပတိုက္ေတြထက္ ေစ်းျကီးေနရဲ႕ဗ်ာ။ဘယ့္နွယ့္
ဒါျဖစ္သင့္ရဲ႕လား။ ထားပါေတာ့ စာအုပ္တိုက္ေတြလို
အဖံုး စာရြက္ အသစ္ခ်ြတ္ခ်ြတ္ခ်င္း တူလို႔ စာအုပ္တိုက္မွာ
ရွာမရေတာ့လို႕ သူက ေစ်းျကီးတယ္ဆိုရင္ေတာ့
ဒါ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။

ကိုယ္ကလည္း ေလးငါးရာ သက္သာမလားလို႔
လမ္းေဘး စာအုပ္တန္း ဝယ္တာေလ။
အခုဟာက စာအုပ္ေသခ်ာျကည့္ေတာ့လည္း
ဟိုစြန္း ဒီကြက္။ ေစ်းျကျပန္ေတာ့ စာအုပ္တိုက္ထက္
(၅၀၀) ပုိေနတယ္။ စာအုပ္တိုက္မွာလည္း
ရွိေနတယ္။ဒါဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ေမးလို႔
ဒီလို ဒီလို  ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုုပီး ေျပာျပေတာ့
" ခင္မ်ားက စာအုပ္တိုက္ေတြ အထင္ျကီးေတာ့
စာအုပ္တိုက္ေတြ ဝယ္ေပါ့ဗ်ာ " လို႔ အေျပာခံ
ထိေပေရာဗ်ာ။ဒီလိုဗ်။ ပန္းဆိုးတန္း စာအုပ္
အေဟာင္းတန္းေလးေတြကေနအဖိုးတန္
စာအုပ္ေလးေတြ ရတတ္သလို က်ြန္ေတာ္ျကိုက္တဲ႔
ပန္းခ်ီဆရာျကီးေတြရဲ႕ မ်က္နွာဖံုးပန္းခ်ီပါ
စာအုပ္ေလးေတြလည္းရတတ္ပါတယ္။
ဒါေတာ့ မွန္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ဒါေပမယ့္ တခါ တခါ
ေစ်းစြတ္ေျပာတာ ညစ္ပုပ္ကပ္က်ယ္လုပ္တာ
ခက္လွခ်ည္ရဲ႕။ကဲျကည့္ဗ်ာ  လူ႔အလို
နတ္မလိုက္နိုင္ ဆိုရျပန္မလားပဲ။

[၆]

အဲဒီ့ကေန အိမ္ျပန္ဖို႔ မဟာဗႏၶဳလပန္းျခံ
ေရွ႕ကေန စုေပါင္းတကၠစီ စီးတယ္။
ဒီတကၠစီ ေလးေတြ ေပၚလာတာ အေတာ္အဆင္
ေျပတာဗ်။ အရင္လို လိုင္းကား တိုးျကိတ္စီးျပီး
အခ်ိန္လည္း သိပ္မကုန္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။
ေစ်းလည္း မဆိုးပါဘူး။ ေရွ႕ေခါင္းခန္း (၁၅၀၀)။
အေနာက္ခန္း သံုးေယာက္တင္ တေယာက္
(၁၀၀၀) က်ြန္ေတာ္ေတာ့ (၅၀၀)  နွေျမာလို႔
ေနာက္ခန္းစီးတာမ်ားပါတယ္။

ဒီမွာလည္း အဆင္ေတာ့ေျပတယ္။
ျပႆ      နာကလည္း ရွိလာျပန္ေရာဗ်။ က်ြန္ေတာ္က
လူေကာင္ အရမ္းမေသးပါဘူး။ သူ႔ဟာနဲ႔သူ
ျကြက္သား ဘာညာ အရပ္အေမာင္း ရွိတာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ေနာက္ခန္းသံုးေယာက္ စီးျကရင္
က်ြန္ေတာ့္ထက္ ဝသူ လူေကာင္ေလးငါးဆျကီးသူ
အေဒၚျကီးေတြ ဦးေလးျကီးေတြနဲ႔ ျကံဳတာ။
က်ြန္ေတာ္ ညပ္တာေပါ့ဗ်ာ။ ပူးပူးညပ္ညပ္
စီးရတာ ဘယ္နိပ္ပါ့မလဲ။ေရွ႕ခန္းစီးျပန္လည္း
(၅၀၀) ပိုေပးရမယ္။ နွေျမာစရာ။ ေနာက္မွာလည္း
လူျကပ္တတ္တယ္။ ကဲျကည့္ဗ်ာ  လူ႔အလို
နတ္မလိုက္နိုင္ ဆိုတာ မမွန္ဘူးလား။

[၇]

ဒီလိုနဲ႔ တခါတေလ မုန္႔ဟင္းခါးလည္း
မစား ဘိန္းမုန္႔လည္း မစား စာအုပ္လည္း
မဝယ္ေတာ့ဘဲ အိမ္ျပန္တဲ႔အခါရွိတယ္။
က်ြန္ေတာ္က ေတာမွာေနတဲ႔ ေတာသားေလဗ်ာ။
ကားတဆင့္တည္းနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား အိမ္ေရာက္ပါ့မလဲ။
သန္လ်င္ က်ိဳက္ေခါက္ဘုရားကေန ေနာက္
တဆင့္ ထပ္စီးရတာေပါ့။အဲဒီ့ ကားေျပာင္းစီးတဲ႔
ေနရာမွာ CP  ျကက္ေျကာ္ဆိုင္ရွိတယ္ဗ်။
ုျကက္ေျကာ္ ရင္ပံု နွစ္တုန္း ဝယ္ရင္
(၁၇၀၀) ေပးရတယ္။ ဒီေတာ့ အိမ္အတြက္
ျကက္ေျကာ္ ဝယ္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီျကက္ေျကာ္လည္း
အရသာ မဆိုးပါဘူး။

အိမ္ေရာက္ စားျကတာ ကုန္တာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ခက္တာက အခ်ဥ္ရည္ဗ်။
အခ်ဥ္ရည္။ ဆိုင္က ကေလးမေလးေတြက
အခ်ဥ္ထုပ္ေလးေတြကို သူ႔အတိုင္းအတာနဲ႔
သူထည့္ေပးတတ္တယ္။ သံုးေလးထုပ္ေပါ့ဗ်ာ။
အခ်ဥ္ရည္ ပိုမေတာင္းရေကာင္းလားဆို
အိမ္က ပြမ္ျပန္ေလေရာဗ်ာ။ဒါပဲဗ်။
လူ႔အလို နတ္မလိုက္နိုင္ ဆိုတာ
ကိုယ္ေတြ႔ကို သိပ္မွန္တဲ႔ စကားပါပဲ။

[၈]

ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အဖို႔  ျမတ္ျမတ္နိုးနိုး
လက္ခံထားျကတဲ႔ ဗုဒ္ သံုး ဗုဒ္ ဆိုတဲ႔စကား
ျကားဖူးမွာေပါ့။

ပထမ ဗုဒ္က ဘုရားရွင္ ဗုဒၶ l  ရွင္ဗုဒၶေဃာသ နဲ႔
ဆရာေတာ္ ဦးဗုဒ္ တို႔ေလ။ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသ
ဆိုတာက သီဟိုဠ္ဘာသာနဲ႔ရွိေနတဲ႔ အ႒ကထာေတြကို
ပါဠိလို ျပန္ဆိုေတာ္မူခဲ႔တာမို႔ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား
အေလးအျမတ္ထားျကတယ္။

က်ြန္ေတာ္ အလိုမက်တာက ဒီလို။
စဥ္းစားျကည့္ေလဗ်ာ။ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသကို
က်ြန္ေတာ္တို႔ သိေနတာက မြန္လူမ်ိဳးလို႔
အစဥ္အဆက္ေျပာေနျကတာ သိထားတယ္။

သီရိလကၤာ မဟာဝံသ က်မ္းမွာက
ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသကို အိႏၵိယ ဗုဒၶဂါယာ
မဟာေဗာဓိပင္ အနီး ေဃာသရြာမွာ ေမြးတယ္
ဆိုျပန္တယ္။(Dharmananda Kosambi)
ရွင္ဓမၼနႏၵေကာသမၺိကေတာ့ ရွင္မဟာ
ဗုဒၶေဃာသဟာ ျဗဟၼဏမ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္ျပီး
ဗုဒၶဂါယာမွာ ေမြးတယ္ဆိုတာကို လက္မခံဘူး။
သူက အိႏၵိယေတာင္ပိုင္း တယ္လင္ဂနနယ္က
တယ္လဂူလူမ်ိဳးလို႔ ဆိုျပန္တယ္။ ဆရာျကီး
ဦးလူေဖဝင္းကေတာ့ စူဠဗုဒၶေဃာသနဲ႕ မဟာ
ဗုဒၶေဃာသ နွစ္ပါးရွိခဲ႔ေျကာင္း ဆိုတယ္။
စူဠဗုဒၶေဃာသက ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသကို
သီဟိုဠ္က ပင့္လာတာလို႕ ယူဆတယ္။

ဒီလို အမ်ိဳးမ်ိဳး အေထြေထြ ကြဲျပားေနတဲ႔
ျကားမွမွ က်ြန္ေတာ္ထင္ေနတာက
ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသဟာ ပ်ဴလူမ်ိဳး
စစ္စစ္ျကီးလို႔ ထင္ေနတာဗ်။ ကဲ ပိုမရွဳပ္ေပဘူးလား။
ဒါ့ေျကာင့္ ေျပာပါတယ္။ လူ႔အလို နတ္မလိုက္နိုင္
ဆိုတဲ႔စကား အေတာ္မွန္ပါတယ္လို႔။

[၉]

ဆရာေတာ္ ဦးဗုဒ္ကေတာ့
ကုန္းေဘာင္ေခတ္မွာ ထင္ရွားတဲ႔ ရဟန္းေတာ္တပါးပါ။
ေထရအပါဒါန္ပါဠိေတာ္ l ဘိကၡဳ ပါတိေမာက္ l
ဘိကၡဳနီ ပါတိေမာက္ l ခုဒၵသိကၡာ အ႒ကထာ l
ဝုေတၱာဒယ ဆန္းက်မ္း l သမၺႏၶစိႏၱာ l သဒၵနီတိ l
ရူပသိဒၶိ အစရွိတဲ႔ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ပါဠိက်မ္းဂန္
ေတြကို အနက္ျမန္မာ ျပန္ဆိုတဲ႔အျပင္
ကဗ်ာသဒၵ သဂၤဟလကၤာက်မ္း l ကဗ်ာ သာရတၳသဂၤဟ
မည္တဲ႔ သတ္ပံု နဲ႔ " ဂိဟိဝိနယ " စတဲ႔ ဆံုးမစာေတြကိုလည္း
ေရးသားခဲ႔တဲ႔ ဆရာေတာ္ျကီး မဟုတ္လား။
ဆရာေတာ္ျကီး ေက်းဇူးေျကာင့္  ေထရဝါဒ
ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေတာ့္ကို အက်ိဳးမ်ားခဲ႔တာပါ။

က်ြန္ေတာ္တို႔ကသာ ဆရာေတာ္ျကီးကို
ဦးဗုဒ္ လို႔ေခၚတာပါဗ်ာ။ တခ်ိဳ႕က ဆရာေတာ္ကို
ဦးပုတ္တဲ႔ ။ ဆရာေတာ္ကို အဖဦးအို အမိ ရွင္ေမြး
တို႔ကေန အလံုျမိဳ႕ေက်း  ေညာင္ကန္ရြာ အေရွ႕ေတာင္
ယြန္းယြန္းေလးက ဒန္းဒိုင္ရြာမွာ ေမြးတာေလ။
ဆရာေတာ္ ေမြးတဲ႔အခ်ိန္မွာ လကို ငပုပ္ဖမ္းတဲ႔
အခ်ိန္မို႔ ဦးပုတ္လို႕ ေခၚျကတာဆိုပဲ။

ဒီမွာ ေနာက္တမ်ိဳးက ပညာရွိျကီး ဦးေပၚဦး။
သူက ပထမ အုတ္ေက်ာင္းဆရာေတာ္
ပ်ံလြန္တဲ႔အခါ " မိုးျကီး ခ်ဳပ္လို႔ ဘုတ္ျကီးျမည္ _
ပူစီတဲ႔ ဘုန္း l သာသနာ ဝါယမာ တဖန္ထုတ္ရန္ဖို႔l
ေရႊဘုတ္ကယ္ မယ့္ဆံထံုးမွာ နားလွည့္ပါအံုး "
ဒီလို တေဘာင္ေျကာင့္ ဆရာေတာ္ကို ပင့္တာမို႔
ဦးဘုတ္လို႔ ေခၚျပန္ေလရဲ႕။ဦးဘုတ္
ျဖစ္ျပန္ျပီ။

ဒီလိုမ်ိဳးေတြ ဦးပုတ္တို႔ ဦးဘုတ္ တို႔ ေခၚတာ
အေတာ္ေလး နားျကားရ အဆင္မေျပတာပါဗ်ာ။
တကယ္ေတာ့ က်ြန္ေတာ္က ဦးဗုဒ္ လို႔သာ
ေရးျက ေခၚျကတာသာ သင့္ေတာ္တယ္လို႔
ုုုျမင္ေနတာ မဟုတ္လား။ ဒါမွလည္း ဗုဒ္ အစ
ဗုဒ္ အလယ္ ဗုဒ္အဆံုး ဆိုတဲ႔ ျမန္မာစကားနဲ႔
ညီေပမေပါ့။ ဒါပဲဗ်။ လူ႔အလို နတ္မလိုက္နိုင္
ဆိုတဲ႔ စကားလိုေပါ့။

ဒီလိုသာ တေယာက္တမ်ိဳး
မျပီးရင္ျဖင့္ ဆရာေတာ္္ဘြဲ႕နာမည္လည္း
ဗုဒ္ ရာက  ဘုတ္  ။ ဘုတ္ ရာက ပုတ္ ။
ပုတ္ ရာက တုတ္ေတာ့မယ္ မဟုတ္လား။
ကဲပါေလ လူ႔အလို နတ္မလိုက္နိုင္ဆိုတာ
ေျပာျပန္ရင္လည္း မျပီးပါဘူး။ ကိုယ့္ဟာနဲ႔ကိုယ္
ကိုယ့္အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြသာ ထည့္ေတြးျပီး
လူ႔အလို နတ္မလိုက္နိုင္ေျကာင္း သက္ေသ
ျပလိုက္ပါဦးလို႔ ေမတၱာရပ္ခံရင္း ဒီစာစုေလးကို
နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။

                                 ေမာင္သုခ
                                 [27-Dec-2017]