မေဟာ္သဓါသုခမိန္ _ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီးနွင့္ ေတလဂူပံုျပင္မ်ား

" မေဟာ္သဓါသုခမိန္ _ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီးနွင့္
ေတလဂူပံုျပင္မ်ား  "

________
ေမာင္သုခ
___________

[၁]

" နိဒါန္း "

မေဟာ္သဓါနွင့္ ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီးဟု
အမည္မ်ားျကားျမင္ရံုနွင့္ ပညာဥာဏ္ျကီးေသာ
သူမ်ားျဖစ္သည္ကို ျမန္မာစာဖတ္ပရိတ္သတ္တို႔
ရင္းနွီးျပီးသား ျဖစ္ေပ၏။

ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီး အေျကာင္းနွင့္
အမည္ကို ဂ်ဴးဘာသာ lခရစ္ယာန္သမၼာက်မ္းစာ
ဓမၼေဟာင္း ဓမၼသစ္နွင့္ ကုရ္အာန္ က်မ္းစာတို႔တြင္
အနွံ႕အျပားေတြ႔နိုင္သည္။လူပုဂၢိဳလ္တဦးတေယာက္
တည္း၏ အေျကာင္းတို႔အား ဤသို႔ ဘာသာအယူဝါဒ
သံုးမ်ိဳး၏ ကိုးကြယ္ရာဘာသာ အထင္ကရ
က်မ္းစာတို႔၌ ပါဝင္ေနသည္ကို ျကည့္ရံုမ်ွျဖင့္
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဆိုသည္မွာ ယဥ္ေက်းမွဳ
ကူးလူးဆက္ဆံရံုတင္မကေသးဘဲ
ဘာသာ အယူဝါဒ ကိုးကြယ္ရာတြင္လည္း
ကူးလူးဆက္ယွက္မွဳမ်ား ရွိခဲ႔ေျကာင္း ထင္ရွား၏။

ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီး၏
ဖခင္မွာ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသတြင္ အစၥေရးလူမ်ိဳးတို႔၏
ပထမဦးဆံုးတိုင္းျပည္ျဖစ္သည့္ဣသေရလျပည္ကို
ထူေထာင္ခဲ့သည့္ ပထမဦးဆံုးဘုရင္ျကီး
ေဒးဗစ္(King David) ျဖစ္သည္။

(The King Solomon) ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီး၏
အမည္ကို သမၼာက်မ္းစာတြင္ (ေရွာလမုန္) ဟု
ေရးသားေဖာ္ျပျပီး ကုရ္အာန္တြင္ နဗီတမန္ေတာ္
(စုလိုင္မန္) ဟု ျပန္ဆိုေရးသားသည္။

" ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီး  " အေျကာင္း
စာေရးသူမွ သီးသန္႔ေရးသားထားသည္အား
ေအာက္ပါလင့္ခ္တြင္ ဖတ္ရွဳနိုင္ပါသည္။

>>>
" ေဆာ္လမြန္ ဘုရင္ျကီး "
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=482744895453059&id=100011526584294

[၂]

" ေဆာ္လမြန္ဘုရင္၏ သားလုပြဲ "

ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီး၏ တရားစီရင္ထံုး
တခုအား သမၼာက်မ္းစာ၏
(1king 3း16-28)/ဓမၼရာဇဝင္
တတိယေစာင္ (3း 16-28)
အထိတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းပါရွိ၏။

" ေဆာ္လမြန္ ဘုရင္ျကီး၏ ​စီ​ရင္​ဆုံး​ျဖတ္​ျခင္း​ပညာ "

အခါတပါး၌ ေဆာ္လမြန္ ဘုရင္ျကီးထံသို႔
အမွဳ ျပႆ      နာ ေျဖရွင္းရန္အလို႔ငွာ
ျပည့္တန္ဆာမိန္းမႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာ၍ 
မိန္းမတစ္ေယာက္က …
" အိုအရွင္၊ ကြၽန္ေတာ္မႏွင့္ ဤမိန္းမသည္
တစ္အိမ္တည္းေနၾကပါ၏။ တစ္အိမ္တည္းေနလ်က္
ကြၽန္ေတာ္မသည္ သားမ်က္ႏွာကို ျမင္ပါ၏။
သုံးရက္လြန္မွ တစ္ဖန္ ဤမိန္းမသည္
သားမ်က္ႏွာကိုျမင္ပါ၏။ ထိုအိမ္၌ အဘယ္ဧည့္သည္မွ်မရွိ။
သူႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္မႏွစ္ေယာက္တည္းသာ ရွိပါ၏။
ဤမိန္းမသည္ ညအခါ မိမိသားငယ္ကို
ဖိ၍အိပ္မိေသာေၾကာင့္ သားငယ္ေသပါ၏။
သန္းေခါင္ယံ၌ သူသည္ထ၍ ကြၽန္ေတာ္မ
အိပ္ေပ်ာ္စဥ္အခါ ကြၽန္ေတာ္မသားငယ္ကိုယူ၍
မိမိရင္ခြင္၌ ထားပါ၏။ သူ၏သားငယ္
အေသေကာင္ကိုမူကား၊ ကြၽန္မ၏ရင္ခြင္၌
ထားပါ၏။

နံနက္အခ်ိန္၌ ကြၽန္ေတာ္မသည္
သားငယ္ကို နို႔တိုက္မည္ထေသာအခါ၊ သားငယ္သည္
ေသလ်က္ရွိပါ၏။ သို႔ရာတြင္ ကြၽန္ေတာ္မသည္
ေသေသာသူငယ္ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ရႈေသာအခါ၊
ကြၽန္ေတာ္မ ဖြားျမင္ေသာသားမဟုတ္ပါဟု "
ေလွ်ာက္၏။

[၃]

" ေဆာ္လမြန္ ဘုရင္ျကီး၏ စီရင္ထံုး "

အျခားေသာ မိန္းမကလည္း
ဤသို႔ ျပန္လည္ ေလ်ွာင္တင္ေလသည္။
"မဟုတ္ပါဘူး။ အသက္ရွင္ေသာ
သူငယ္သည္ ငါ့သား၊ ေသေသာသူငယ္သည္
သင္၏သားျဖစ္၏ဟု ျငင္းေလ၏။ အရင္မိန္းမကလည္း
ထိုသို႔မဟုတ္။ ေသေသာသူငယ္သည္ သင္၏သား၊
အသက္ရွင္ေသာသူငယ္သည္ ငါ့သားျဖစ္၏ဟု "
ဆိုေလ၏။ ထိုသို႔ေရွ႕ေတာ္၌ ေလွ်ာက္ဆိုၾကလွ်င္
ေဆာ္လမြန္ ဘုရင္ျကီးကလည္း
" မိန္းမတစ္ေယာက္က အသက္ရွင္ေသာ
သူငယ္သည္ ငါ့သား၊ ေသေသာသူငယ္သည္
သင္၏သားျဖစ္၏ဟုဆိုလ်က္၊ တစ္ေယာက္က
ထိုသို႔မဟုတ္။ သင္၏သားေသၿပီ။ ငါ့သား
အသက္ရွင္သည္ဟု ဆိုသည္ျဖစ္၍
ဓားယူခဲ့ဟု " မိန့္ေတာ္မူသည္အတိုင္း
ဓားကို ေရွ႕ေတာ္သို႔ယူခဲ့ၾက၏။

ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီးကလည္း
" အသက္ရွင္ေသာသူငယ္ကိုခြဲ၍ ထိုမိန္းမတို႔အား
တစ္ေယာက္တစ္ဝက္စီေပးေလာ့ဟု မိန့္ေတာ္မူေသာ္ "

အသက္ရွင္ေသာသူငယ္၏အမိသည္
မိမိသားကိုအလြန္သနား၍ …

" အိုအရွင္…
အသက္ရွင္ေသာသူငယ္ကို မသတ္ပါႏွင့္
ဤမိန္းမအား ေပးေတာ္မူပါဟု "ေတာင္းပန္ေလ၏။

အျခားမိန္းမကလည္း
" ငါမပိုင္ေစႏွင့္။ သင္လည္း မပိုင္ေစႏွင့္ "
တဝက္စီ ခြဲပါေလေစဟု ဆို၏။

ထိုအခါ ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီးက
" အသက္ရွင္ေသာ သူငယ္ကိုမသတ္ႏွင့္။
အရင္မိန္းမအား ေပးေလာ့။ သူသည္ အမိမွန္သည္ဟု "
မိန့္ေတာ္မူ၏။

အထက္ပါအတိုင္း
ရွင္ဘုရင္စီရင္ေတာ္မူသည္အရာကို
ဣသေရလအမ်ိဳးသားအေပါင္းတို႔သည္
ျကားသိၾကေသာအခါ၊ တရားစီရင္ေစျခင္းငွာ
ဘုရားသခင္ေပးေတာ္မူေသာဉာဏ္ႏွင့္
ရွင္ဘုရင္ျပည့္စုံေၾကာင္းကို သိျမင္၍၊
ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီးကို ေၾကာက္႐ြံ႕
ရိုေသၾက၏။

ဤသည္မွာ ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီး
" သားလုပြဲ " ၏ စီရင္ထံုး ျဖစ္သည္။

[၄]

" မေဟာ္သဓါ ေျဖရွင္းခဲ႔ေသာ ျပႆ      နာမ်ား "

အထက္ပါ ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီး၏
" သားလုပြဲ" စီရင္ထံုးကဲ႔သို႔ပင္ အလားတူညီေသာ
ဆင္တူယိုးမွား ဇာတ္လမ္းနွစ္ခုအား
မေဟာ္သဓါဇာတ္ေတာ္ျကီး " သားတရား
စီရင္ခန္း " နွင့္ အိႏၵိယေတာင္ပိုင္းရွိ ေတလဂူ
ရိုးရာပံုျပင္မ်ားမွ " ျဗဟၼဏပုဏၰားနွင့္ မယားနွစ္ေယာက္"
ပံုျပင္တြင္လည္း ေတြ႕ရွိရေလသည္။

မေဟာ္သဓါဇာတ္ေတာ္ျကီးတြင္
ႏြားတရားစီရင္ခန္း l လည္ရြဲတရားစီရင္ခန္း l
ခ်ည္ေထြးတရားစီရင္ခန္း l သားတရားစီရင္ခန္း l
မယားခိုးတရားစီရင္ခန္း l ရထားတရားစီရင္ခန္း l
ရွားလွံတံျပႆ      နာ l ဦးေခါင္းခြံျပႆ      နာ l
ေျမြျပႆ      နာ l ျကက္ျပႆ      နာ l ပတၱျမား ျပႆ      နာ l
သားဖြား ျပႆ      နာ l ထမင္းျပႆ      နာ l သဲလြန္ ျပႆ      နာ l
ေရကန္ ျပႆ      နာ l ဥယ်ာဥ္ ျပႆ      နာ l ျမည္း ျပႆ      နာ l
ကကဏၬက ပဥွာခန္း l သီရိကာလက႑ီ ျပႆ      နာခန္း l
ေမ႑က ပဥွာခန္း l သီရိမႏၲ ျပႆ      နာခန္း l သဗၺရတနာ
ေစာရခန္း l ဘူရိ ပဥွာခန္း l ေဒဝဒိတာ ပုစၧိတပဥွာခန္း l
ပဥၥ ပ႑ိတ ပဥွာခန္း l စလာက ေဒဝီ၏ ပဥွာခန္း l
ေရေစာင့္ဘီလူး ပဥွာခန္း စသည့္အခန္းမ်ားပါဝင္ျပီး
ဘုရားအေလာင္း မေဟာ္သဓါက ျပႆ      နာမ်ားအား
ပညာဥာဏ္ျဖင့္  ေျဖရွင္းသည္မ်ား ပါဝင္ေလ၏။

မေဟာ္သဓါ ဇာတ္ပါ " သားတရားစီရင္ခန္း"မွာ
ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။

[၅]

" မေဟာ္သဓါ သားတရား စီရင္ခန္း "

သားတရားစီရင္ခန္းဟူသည္ကား တေန႔သ၌
မိန္းမတေယာက္သည္ မိမိသားကို ပိုက္ခ်ီလ်က္
ေရခ်ိဳးအံ႕ေသာငွာ မေဟာ္သဓါသုခမိန္ စီရင္ေသာ
ေရကန္သို႔ လာလတ္၍ ထိုေရကန္၌ သားငယ္ကို
ေရခ်ိဳးျပီးေသာ္   မိမိေရခ်ိဳးအံ့ေသာငွာ သားျဖစ္သူကို
အဝတ္ေပၚ၌ သိပ္ထားျပီးလ်ွင္ ေရကန္နားသို႔
ဆင္းသက္ေလသည္။

ထိုအခါ ဘီလူးမတေယာက္သည္
ထိုသူငယ္ကို ျမင္ေသာ္ စားခ်င္ေသာစိတ္ရွိသျဖင့္
မိန္းမအသြင္ယူလ်က္ လာလတ္၍
" အေဆြ ဤသူငယ္သည္ ခ်စ္စဖြယ္
သနားစဖြယ္ရွိ၏။သင့္သားေပေလာ ဟု
ေမး၏။သူငယ္ အမလည္း "အေဆြမ က်ြနုပ္
သားပင္တည္းဟု "  ဆိုလတ္ေသာ္
ဘီလူးမသည္  သူငယ္ကို ခ်ီ၍
" နို႔တိုက္စမ္း ပါရေစ " ဟုဆို၏။

သူငယ္အမိလည္း သေဘာရိုးထင္၍
" တိုက္ပါေတာ့ " ဟု ဆိုလ်ွင္ ဘီလူးမလည္း
သူငယ္ကိုခ်ီ၍ နို႔တိုက္ေယာင္ဟန္ ရႊင္ေစျပီး
ေဆာင္ယူေျပးေလေတာ့သည္။သူငယ္၏
အမိလည္း အလ်င္အျမန္ ေရကန္မွတက္၍
လိုက္ကာ " ငါ့သားကိုေဆာင္ယူ၍ အဘယ္သို႔
သြားမည္နည္း " ဟု လိုက္လ်က္
လက္လွမ္း၍မီေသာ္ ဘီလူးမကို ကိုင္ဆြဲေလ၏။
ဘီလူးမလည္း " သင့္သား အဘယ္မွာ
ရွိသနည္း။ဤသူငယ္ကား ငါ့သားတည္း" ဟု
တံု႕ဆိုေလေတာ့သည္။ဤသို႔ ျငင္းဆိုျကရင္း
လုျကရင္းျဖင့္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္
မေဟာ္သဓါကစားရာ ဇရပ္တံခါးဝသို႔
ေရာက္လာျကေလ၏။ လူသူအမ်ားလည္း
တစတစ ျကည့္ရွဳသူ မ်ားျပားလာေတာ့သည္။

[၆]

" သားလုေစျခင္း "

ဘုရားအေလာင္းသုခမိန္သည္
သားလုေနေသာ အမ်ိဳးသမီးနွစ္ေယာက္ကို
ေစ့စပ္စြါ အကဲခတ္၍ " သင္တို႔ ငါ့ အဆံုးအျဖတ္၌
တည္ျကအ့ံေလာ " ဟုေမးရာ နွစ္ဦးစလံုးမွ
" အရွင့္သား တည္ပါမည္ " ဟု ကတိစကားရ၏။

ထိုအခါ မေဟာ္သဓါသုခမိန္သည္
ေျမ၌စည္းတခုတား၍ စည္းအေပၚ၌
သူငယ္ကို အသာအယာခ်ကာ
ဘီလူးမကို သူငယ္၏ လက္တို႔၌ အမိရင္းကို
ေျခတို႔၌ ကိုင္ေစျပီးလ်ွင္ သင္တို႔နွစ္ေယာက္
လုျကကုန္။ လုနိုင္သူ သားရွင္ျဖစ္ေစ ဟု
ဆိုေတာ႔သည္။

ထိုမိန္းမနွစ္ေယာက္တို႔လည္း
ဘုရားအေလာင္းဆိုသည့္အတိုင္း လုျကေလေသာ္
သူငယ္သည္ အလြန္နာက်င္သည္ျဖစ္၍ သည္းစြါ
ငိုလတ္လ်ွင္ အမိသည္ နွလံုးကြဲေလသကဲ႔သို႕
ျပင္းစြါ ခံစားရေသာေျကာင့္ သူငယ္ေျခမွ လက္ကို
လႊတ္ျပီးလ်ွင္ ညွိဳးငယ္စြါ ရပ္လ်က္
ငိုယိုေလေတာ့သည္။

[၇]

" မေဟာ္သဓါ စီရင္ထံုး "

ထိုအခါ မေဟာ္သဓါသုခမိန္သည္
" သားတရားစီရင္ခန္း" ကို စိတ္ဝင္တစား
ေစာင့္ျကည့္ေနျကေသာ ပရိတ္သတ္ဘက္ကို
လွည့္လ်က္ " အခ်င္းတို႔ ။ သူငယ္တို႔ကို
မိခင္ရင္းသည္ သာ၍ ခ်စ္သေလာ။ အမိ
မဟုတ္ေသာ သူတို႔သည္ သာ၍ ခ်စ္သေလာ"ဟု
ေမး၏။ လူတို႔လည္း " အရွင့္သား သူငယ္တို႔အား
မိခင္ရင္းသည္ သာ၍ ခ်စ္ပါသည္ " ဟု
ဆိုလတ္ျကေသာ္ ။မေဟာ္သဓါ သုခမိန္သည္
" အခ်င္းတို႔ သူငယ္ကို လုယူနိုင္ေသာ
မိန္းမသည္ ထိုသူငယ္၏ မိခင္ေလာ ။ မလုယူ
နိုင္ဘဲ ငိုယိုေနေသာ မိန္းမသည္ သူငယ္၏
မိခင္ေလာ ။ သင္တို႔ အဘယ္သို႔ ထင္ျကသနည္း" ဟု
ေမးျမန္းရာ  ပရိတ္သတ္ကလည္း 
" အရွင့္သား သူငယ္၏ နာက်င္ျခင္းျဖင့္
သည္းမခံနိုင္ေသာေျကာင့္ လႊတ္လိုက္သည့္
ငိုယိုေနေသာ အမ်ိဳးသမီးအား သူငယ္၏
မိခင္ရင္းဟု က်ြနုပ္တို႔ ထင္ျကသည္ " ဟု
တူညီစြါ ေျပာျကေလ၏။

ဘုရားအေလာင္းမေဟာ္သဓါသည္
" အခ်င္းတို႔ ထိုသူငယ္ကို ခိုးယူေသာ မိန္းမကို
အသင္တို႔ သိျကကုန္သေလာ "ဟု ထပ္ေမးရာ
" အရွင့္သား မသိပါ " ဟု ေျဖလ်ွင္
" အခ်င္းတို႔ ဤမိန္းသည္ လူမဟုတ္။
ဘီလူးမတည္း။ဤသူငယ္ကို စားလိုသျဖင့္
ခိုးေလသည္ " ဟု မေဟာ္သဓါက
ဆိုေလသည္။

ပရိတ္သတ္တို႔လည္း " အရွင့္သား…
အဘယ္ေျကာင့္ သိသနည္း " ဟု
ေမးျကလတ္လ်ွင္ " အခ်င္းတို႔ ဤအမ်ိဳးသမီးကို
သင္တို႔ ရွဳေလာ့ ။ မ်က္ေတာင္လည္း မခတ္ ။
မ်က္ေထာင့္လည္း နီ၏။ သူငယ္၌ သနား
ခ်စ္ခင္ျခင္းမရွိ။ ျကမ္းတမ္း၏။ခက္ထန္၏။"
ထိုသို႔ေသာေျကာင့္ ဘီလူးမွန္း
အတတ္သိေပသည္ဟု ဆိုျပီး
မေဟာ္သဓါလည္း ဘီလူးမကို အမွန္အတိုင္း
ဝန္ခံေစရာ ဘီလူးမလည္း ဝန္ခံေလေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ဘီလူးမကို သီလထိုက္သင့္သေရြ႕
တည္ေစျပီး လႊတ္လိုက္ေလ၏။

မေဟာ္သဓါသုခမိန္၏ ပညာဥာဏ္ေျကာင့္
အမိရင္းလည္း သားငယ္ကို ျပန္လည္ရရွိေလရာ
မေဟာ္သဓါ သုခမိန္အား ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ
ခ်ီးမြမ္းျပီးလ်ွင္ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔လ်က္
" သားတရားစီရင္ခန္း "ျပီးေလေတာ့သည္။

[၈]

" ေတလဂူရိုးရာ ပံုျပင္ (Telugu Folktale) "

အထက္ေဖာ္ျပပါ ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီး၏
သားလုပြဲ l မေဟာ္သဓါ  သားတရားစီရင္ထံုး နွင့္
ဆင္တူေသာ ဇာတ္လမ္းတခုကိုလည္း
အိႏၵိယေတာင္ပိုင္း တယ္လင္ဂနနယ္
ေတလဂူရိုးရာ ပံုျပင္ထဲမွ
" ျဗဟၼဏပုဏၰားနဲ႔ မယားနွစ္ေယာက္ "
ဆိုသည့္ ပံုျပင္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း
ေတြ႔ရေလ၏။

" ျဗဟၼဏပုဏၰားနဲ႔ မယားနွစ္ေယာက္ "

အိႏၵိယ ေတာင္ပိုင္း ရာဇဌာန္ျပည္နယ္
Dakhan(दखन)ရွိ ေက်းရြာငယ္တခုတြင္
ျဗဟၼဏ ပုဏၰားတဦးသည္ မယား
နွစ္ေယာက္နွင့္ ေနထိုင္ေလသည္။

ပုဏၰား၏ မယားျကီး ျဖစ္သူမွာ အခ်ိန္တန္
ေန႔လေစ့ေသာအခါ ကေလးငယ္တဦးကို
ဖြားျမင္၏။ ကေလးသူငယ္
(၁၀) လသား အရြယ္ေရာက္ေသာအခါ
ုျဗဟၼဏ ပုဏၰားသည္  မိသားစုကို
ေခၚေဆာင္ျပီး ဗာရာဏသီသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ရန္
ထြက္ခြါလာခဲ႔ေလသည္ ။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့
လမ္းခရီး၌ ျဗဟၼဏပုဏၰားခမ်ာ ေရာဂါျဖင့္
ေသဆံုးေတာ့၏။

[၉]

ျဗဟၼဏပုဏၰား မရွိေတာ့သည့္ေနာက္ပိုင္း
က်န္ရွိခဲ႔ေသာ ကေလးအား ပုဏၰား၏
မယားနွစ္ေယာက္စလံုးက အလြန္တရာ
ခ်စ္ခင္ျကေလသည္။ ကေလးငယ္အဖို႕လည္း
မည္သူက သူ႔မိခင္အရင္းဟု မသိနိုင္ေလာက္
ေအာင္ပင္  နွစ္ဦးစလံုးက သံေယာဇဥ္ပိုျက၏္။

တရက္ေသာ အခါ ျဗဟၼဏပုဏၰား၏
ဇနီးအငယ္သည္ မိခင္ရင္းျဖစ္သူ အလစ္၌
ကေလးကိုခ်ီ၍ ေဝးရာသို႔ ထြက္ေျပးေလေတာ့၏။
ကေလးသူငယ္ကို သူမသာ ပိုင္ဆိုင္လိုေသာ
ဆႏၵသည္ အထြဋ္အထိပ္ေရာက္လာေပျပီ။

မိခင္ရင္းလည္း အျဖစ္အပ်က္အား
ရိပ္မိသြားျပီး အလ်င္အျမန္လိုက္ေလ၏။
လမ္းခုလတ္၌ မီေသာအခါ မိမိကေလးအား
ျပန္ေတာင္းေလလ်ွင္ ပုဏၰား၏အငယ္မယားက
သူေမြးထားသည့္ ကေလး သူေခၚတာဟု
ကေလးကို ျပန္လုရင္း ျငင္းေလေတာ့သည္။

ထိုသို႔ လုျက ျငင္းျကရင္းျဖင့္
လူအမ်ားလည္း စုေဝးေရာက္ရွိလာရာ
အနီးနားရွိ တရားစီရင္ေသာေနရာသို႔
ေခၚေဆာင္သြားျကေလ၏။

[၁၀]

" ေတလဂူပံုျပင္မွ စီရင္ထံုး "

တရားစီရင္ေသာ ေနရာ၌
တရားစီရင္သူက အမ်ိဳးသမီးနွစ္ေယာက္အား
အျဖစ္အပ်က္ကို စစ္ေဆးေမးျမန္း၍
အေျကာင္းစံု သိသြားေလရာ
သူ႔လက္ေအာက္ရွိ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ
ငယ္သားတဦးကို ကေလးအား
တဝက္စီပိုင္း၍ ေပးလိုက္ရန္
အမိန္႔ေပးလိုက္ေတာ့သည္။

မိခင္ရင္းမဟုတ္ေသာ
အမ်ိဳးသမီးလည္း ကေလးငယ္အား
ငါမရေလလ်ွင္ တျခားသူအား
မေပးနိုင္ဆိုသည့္ အေတြးဝင္ကာ
တိတ္တဆိတ္သာေန၏။

မိခင္ရင္းျဖစ္ေသာ ကြယ္လြန္သူ
ျဗဟၼဏပုဏၰား၏မယားျကီးမွာေတာ့
ကေလးေသေဘးေတြ႕ေနသည္ကို ရင္ဝယ္
မခ်ိေသာ ပူေဆြးမွဳျဖင့္ တရားစီရင္သူအား
ကေလးေသမွာစိုးလို႔ သူမယူေတာ့ပါဘူး။
ကေလးကို မေသပါေစနဲ႔ တပါးေသာ
အမ်ိဳးသမီးငယ္သာ ေပးလိုက္ပါေတာ့ဟု
ေလ်ွာက္ေလေတာ့သည္။

အထက္ပါ (Telugu) ေတလဂူ ရိုးရာ
ပံုျပင္၌ လည္း ေဆာ္လမြန္ဘုရင္ျကီး၏
" သားလုပြဲ " နွင့္ မေဟာ္သဓါ " သားတရားစီရင္ခန္း"
ကဲ႔သို႔ ဇာတ္လမ္း ဆင္တူလာေလသည္။

[၁၁]

" ေတလဂူ ဘာသာစကား( Telugu language) "

" ေတလဂူ " ရိုးရာပံုျပင္မ်ား အေျကာင္း
ေျပာဆိုလ်ွင္ ေတလဂူဘာသာစကားအေျကာင္းလည္း
ထိုက္သင့္သေလာက္ေတာ့ သိရွိထားသင့္ေပ၏။
ေတလဂူဘာသာစကားဆိုသည္မွာ အိႏၵိယနိုင္ငံ၏
တရားဝင္ရံုးသံုးဘာသာစကားတခုထဲ
အပါအဝင္ျဖစ္သည္။

ေတလဂူလူမ်ိဳး အမ်ားဆံုးေနထိုင္သည္မွာ
(Andhra Pradesh)အႏၶရာပရာေဒ့ရွ္ျပည္နယ္တြင္
ျဖစ္ျပီး ေတလဂူ (Telugu) ဘာသာစကားကို
အသံုးမ်ားၾကသည္။ ေတလဂူဘာသာစကားကို
အိႏၵိယနိုင္ငံ၏ အျခားျပည္နယ္မ်ား၌လည္း
အသံုးျပဳၿပီး (၂၀၀၁)ခုႏွစ္  စစ္တမ္းေကာက္ခ်က္အရ
ေတလဂူစကားေျပာသူ  (၇၄)သန္းဝန္းက်င္ရွိရာ
အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ တတိယေျမာက္  အမ်ားဆံုး
အသံုးျပဳေသာ ဘာသာစကားတစ္ခုျဖစ္၏။

(Telugu)ေတလဂူမွာ ျဒာဗီဒီယန္ (Dravidian)
မ်ိဳးႏြယ္၀င္ ဘာသာစကားတစ္ခု ျဖစ္ျပီး အိႏၵိယ၏
မူလဘာသာစကား ျဖစ္သည္။ ျဒာဗီဒီယန္ႏြယ္၀င္
ဘာသာစကားမ်ားကို သီရိလကၤာႏိုင္ငံ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း၊
ပါကစၥတန္၊ နီေပါႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံမ်ားအျပင္
မေလးရွား၊ စကၤာပူစေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း
သံုးစဲြေၾကာင္း သိရွိရသည္။

[၁၂]

" ေတလဂူ ဘာသာစကား ဇစ္ျမစ္ "

ျဒာဗီဒီယန္ မ်ိဳးႏြယ္ဆိုသည္မွာ
ျမန္မာတို႔ ရင္းနွီးျပီးသားျဖစ္ေသာ ရာမာရဏဇာတ္ေတာ္မွ
သီဟိုဠ္ကၽြန္းဘုရင္ ဒႆ      ဂီရိမ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္ျပီး အသားအေရာင္
မည္းနက္၍ ခႏၶာကိုယ္ထြားႀကိဳင္းကာ သားစိမ္းငါးစိမ္း
စားသည့္ ဘီလူးမ်ိဳးႏြယ္မ်ားဟု
ဆိုစမွတ္ရွိျက၏။

ဤေနရာတြင္ ေထာက္ဆဆင္ျခင္ျကည့္ပါက
သီဟိုဠ္ဘာသာျဖင့္ မုူလကနဦး ရွိေနေသာ
မေဟာ္သဓါဇာတ္ေတာ္ျကီးသည္
သီဟိုဠ္ ဇာတ္ေျကာင္းမ်ားကိုသာ အေျချပဳထားေလက
မေဟာ္သဓါဇာတ္ေတာ္ပါ ကေလးငယ္အား
စားခ်င္ေသာေျကာင့္ ခိုးယူသည့္ ဘီလူးမဆိုသည္မွာ
အဆိုပါ ျဒာဗီဒီယန္မ်ိဳးႏြယ္ဝင္ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္
ျဖစ္နိုင္သည္ ဆိုေသာအခ်က္ပင္။

အမ်ားစုထင္ထားသကဲ႔သို႔
မျမင္မေတြ႕အပ္ေသာ အစြယ္တျပဴ းျပဴ း နွင့္
တန္ခိုးေတာ္ထြားသည့္ ဘီလူးမ မဟုတ္ဘဲ
သားစိမ္းငါးစိမ္း ျကိုက္နွစ္သက္ျပီး ျကမ္းတမ္း
ခက္ထက္ေသာ သီဟို႒္က်ြန္းသူ
အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ျဖစ္နိုင္ေပသည္။

ျဒာဗီဒီယန္ဘာသာစကားသည္ အိႏၵိယ
ေတာင္ဘက္ပိုင္းရွိ ေက်ာက္ေခတ္ေနွာင္းပိုင္း
လူ႔အသိုက္အဝန္းမွ ျမစ္ဖ်ားခံလာေသာ
ဘာသာစကားတမ်ိဳးျဖစ္ျပီး ေတလဂူဘာသာစကားသည္
အဆိုပါ ျဒာဗီဒီယန္ဘာသာစကားမွ ကြဲထြက္လာေသာ
ဘာသာစကားတခုပင္ျဖစ္၏။ထို႔ေျကာင့္ ေတလဂူ
ဘာသာစကား၏ နွစ္အပိုင္းအျခားကို ေထာက္ဆ
ျခင္းျဖင့္ ေတလဂူရိုးရာပံုျပင္မ်ားသည္လည္း
နွစ္ကာလ အလြန္ျကာေညာင္းလွေသာ
အခါကာလကပင္ ေတလဂူမ်ိဳးႏြယ္စုတို႔၌
အျမစ္တြယ္ရွင္သန္လာခဲ႔ေသာ ရိုးရာပံုျပင္မ်ား
ျဖစ္သည္မွာ ယံုမွားဖြယ္ မရွိေပ။

[၁၃]

" မေဟာ္သဓါ "သားတရားစီရင္ခန္း"၏ မူလ ဇစ္ျမစ္ "

မေဟာ္သဓါဇာတ္ေတာ္သည္
ငါးရာ့ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္မ်ားထဲမွ ဇာတ္ေတာ္
တခုျဖစ္၏။ ငါးရာ့ငါးဆယ္ ဇာတ္ေတာ္မ်ား
ဆင္းသက္လာရာသည္ သီဟိုဠ္ ဘာသာျဖင့္ေရးသား
ထားေသာ အ႒ကထာမ်ားျဖစ္ေပသည္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူျပီး
ႏွစ္ေပါင္း(၉၃၀) ဝန္းက်င္တြင္ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ
မေထရ္ျကီးက သီဟိုဠ္ ကၽြန္း အႏုရာဓၿမိဳ႕ ေတာင္ဖက္ရွိ
မဟာဝိဟာရေက်ာင္းႀကီး၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူစဥ္
သီဟိုဠ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားထားေသာ
ဇာတ္အ႒ကထာမ်ားကို ပါဠိဘာသာျဖင့္
ျပဳစုေတာ္မူခဲ့သည္။

ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသမေထရ္ ျပဳစူေတာ္မူခဲ့ေသာ
ပါဠိ အ႒ကထာမ်ားမွာ အျခားေသာပိဋကတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ
သာသနာေတာ္နွစ္ (၉၃၀)ေက်ာ္၌ပင္ သီဟိုဠ္ကၽြန္းမွ
ျမန္မာႏိုင္ငံေအာက္ပိုင္း သထံုျပည္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ႔၏။
ထို႔ေနာက္ သာသနာႏွစ္ ၁၆၀၁ ခု(ခရစ္သကၠရာဇ္ ၄၁၉ ခုႏွစ္)
ဝန္းက်င္တြင္ ပုဂံျပည့္ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းက သထံုျပည္မွ
ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို ပင့္ေဆာင္သျဖင့္
ျမန္မာႏိုင္ငံတဝွန္းလံုးသို႔ တျဖည္းျဖည္း
ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားေလသည္။

"ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသ "ပါဠိျပန္ထားသည္အား
ျမန္မာစကားေျပျဖင့္္ မင္းဘူး ဆရာေတာ္
ဦးျသဘာသမွ ျပန္ဆိုခဲ႔ေသာေျကာင့္
ျမန္မာစာဖတ္ပရိတ္မ်ား အလြယ္တကူ
ဖတ္ရွဳနိုင္ခဲ႔ေတာ့၏။

[၁၄]

" ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသ၏ ေမြးရပ္ (ေတလဂူ)"

အရင္းစစ္ အျမစ္ေျမက ဆိုသလို
" မေဟာ္သဓါ ဇာတ္ေတာ္ " စတင္ရာ
ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာ၏ ေမြးရပ္ေျမကို
ေလ့လာျကည့္လ်ွင္  တေက်ာင္းတဂါထာ
တရြာ တပုဒ္ဆန္းဆိျသလို ျမန္မာျပည္မွ
မြန္လူမ်ိဳးဟူ၍ ဆိုျက ေျပာျကသလို ။
အိႏၵိယတိုက္သားဟုလည္း
ေျပာဆိုျကေလ၏။

သမိုင္း အခ်က္အလက္မ်ားအရ
အိႏၵိယသားပိုျဖစ္နိုင္ေပသည္။
သီရိလကၤာ မဟာဝံသ က်မ္းတြင္
ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသကို အိႏၵိယနိုင္ငံ
ဗုဒၶဂါယာ၏ မဟာေဗာဓိပင္ အနီး
ေဃာသရြာတြင္  ေမြးဖြားသည္ဟု
ဆိုေပသည္။

(Dharmananda Kosambi)
ရွင္ဓမၼနႏၵေကာသမၺိကေတာ့ ရွင္မဟာ
ဗုဒၶေဃာသသည္  ျဗဟၼဏမ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္ျပီး
ဗုဒၶဂါယာမွာ  ေမြးဖြားသည္ ဆိုေသာ
အခ်က္အား လက္မခံေပ။ဆရာေတာ္၏
အဆိုအား စာေရးသူကိုယ္တိုင္လည္း
နွစ္သက္လက္ခံမိ၏။

[၁၅]

" ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသနွင့္ ေတလဂူပံုျပင္ "

ဆရာေတာ္က အ႒ကထာ က်မ္းျပဳရွင္
ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသအား အိႏၵိယေတာင္ပိုင္း
တယ္လင္ဂနနယ္မွ ေတလဂူလူမ်ိဳးဟု ဆို၏။

ရွင္ဓမၼနႏၵေကာသမၺိ ေျပာဆို
ေထာက္ျပေသာ အခ်က္သာ အမွန္ဆိုပါက
အိႏၵိယေတာင္ပိုင္း တယ္လင္ဂနနယ္မွ
တလဂူလူမ်ိဳးျဖစ္ေသာ ဆရာေတာ္
" ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသ" သည္
(Telugu Folktales) ေတလဂူ ရိုးရာပံုျပင္မ်ားနွင့္
ရင္းနွီးက်ြမ္းဝင္ ေနသည္မွာ  အထူးအဆန္းေတာ့
မဟုတ္ေပ။

ဆရာေတာ္ ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသအဖို႔
မေဟာ္သဓါဇာတ္ေတာ္ျကီးအား
သီဟိုဠ္ ကၽြန္း အႏုရာဓၿမိဳ႕ ေတာင္ဖက္ရွိ
မဟာဝိဟာရေက်ာင္းႀကီး၌ ပါဠိဘာသာသို႔
ျပန္ဆိုေရးသားသည့္အခါ၌ သီဟိုဠ္ဇာတ္ဝတၴဳမ်ားနွင့္
သူျကားဖူး မွတ္သားဖူးေသာ (Telugu Folktale)
ေတလဂူရိုးရာ ပံုျပင္မ်ားကို အာရံုရမိမွာေတာ့
အမွန္ပင္။

ထို႔ေျကာင့္ မေဟာ္သဓါ သုခမိန္၏
" သားတရား စီရင္ခန္း " သည္
ေဆာ္လမြန္ ဘုရင္ သားလုပြဲမွ လာသည္
ဆိုျခင္းထက္ အ႒ကထာ က်မ္းျပဳသူ
ရွင္မဟာ ဗုဒၶေဃာသ၏ ေမြးရပ္ျဖစ္ေသာ
အိႏၵိယေတာင္ပိုင္း တယ္လင္ဂနနယ္မွ
တလဂူလူမ်ိဳးတို႔၏ (Telugu Folktale)
တလဂူ ရိုးရာ ပံုျပင္မ်ားက ဆင္းသက္သည္သာ
ပိုမိုျဖစ္နိုင္ေျကာင္း စာေရးသူအေနနွင့္ ထင္ျမင္ယူဆ
သံုးသပ္မိေတာ့ေပသတည္း …………………………
……………………………………………………………………
………………………………………………………………………

ကိုးကား >>>

[၁]
ဆင္တူေသာ ဇာတ္လမ္းသံုးခု
ေဆာ္လမြန္ ဇာတ္လမ္း _မေဟာ္သဓါ
ဇာတ္လမ္းနွင့္တလဂူ ရိုးရာပံုျပင္ဇာတ္လမ္း
ဖတ္ရွဳရန္လင့္ >>>>>
Telugu Folktale
http://www.pitt.edu/~dash/type0926.html

[၂]
" ေတလဂူဘာသာစကား အေျကာင္း
  သိေကာင္းစရာ "
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Telugu_language